Маънии таҳорат аз се бор зиёд шустани узв аст
Ҷавоб ин аст: Хатогӣ.
Таҳорат ҷузъи муҳими эътиқоди исломист.
Он беш аз се маротиба бо оби тоза шустани баъзе қисмҳои баданро дар бар мегирад.
Ин поксозии маросим барои омодагӣ ба намоз ва нишон додани фурӯтанӣ ва эҳтиром дар назди Худо анҷом дода мешавад.
Дар њадиси шариф њазрати Муњаммад (с) ба пайравонаш таълим додааст, ки тањоратро барои покии рўњї ва рўњї гирифтан лозим аст.
Ин инчунин як роҳи эҳтироми Худо ва эҳтиром ба аҳкоми Ӯ мебошад.
Таҳорат ҷузъи ҷудонашавандаи мусалмони солим буда, баёнгари пойбандӣ ба Ислом ва пойбандӣ ба таълимоти он аст.