Аз вазифаҳои намоз, ки имом ва фард танҳо мегӯянд?
Ҷавоб ин аст: Аллоҳ таоло уни ҳамд айтганларни эшитади.
Аз ҷумлаи фарзҳое, ки дар намоз бояд бигӯяд, ки имом ва намозгузори ягона мегӯянд, «Худо шунавост, ки ҳамду сано мегӯянд».
Он чизест, ки ибодаткунандагон бояд дар ҷамъомади худ ва мустақилона дошта бошанд.
Ҳадаф аз гуфтани ин ибора, баёни шукр, ҳамду ситоиш ба Худованди мутаъол барои неъмати шунавоӣ, ки ба банда ато кардааст, аст.
Намозгузор ва имом бояд дар намоз ба ин вазифа ҷиддӣ муносибат кунанд ва дар он амиқ андеша кунанд.
Ва ҳангоми гуфтани ин ҷумла бояд садои онҳо баланд ва равшан бошад, зеро ҳама намозгузорон дар атрофи ин ибора ҷамъ меоянд.
Ин нишон медиҳад, ки дар итоати Худо ва ибодати Ӯ дар байни ҳамаи ибодаткунандагон ҳамоҳангӣ ва ҳамоҳангӣ вуҷуд дорад.
