Барои ҷавоб додан ба як вариант яке аз меъёрҳои тафаккури интиқодӣ талаб карда мешавад?
Ҷавоб ин аст: Хулосаи мантиқӣ.
Тафаккури интиқодӣ яке аз муҳимтарин малакаҳои инсонӣ дар ҳалли мушкилот ва қабули қарорҳои мувофиқ аст ва ин мавҷудияти баъзе меъёрҳоро талаб мекунад, ки барои такмил додани ин қобилияти интиқодӣ мусоидат мекунанд.
Дар байни ин меъёрҳо равшанӣ, саҳеҳӣ, адолат, мувофиқат, мантиқ ва фарогирӣ мебошанд.
Мутафаккири интиқодӣ ягон маълумоти тасодуфӣ ҷамъ намекунад, балки боварӣ ҳосил мекунад, ки ӯ иттилооти марбут ба мушкилотро ба даст меорад ва майл дорад, ки ин иттилоотро холисона ва одилона арзёбӣ кунад.
Мутафаккири интиқодӣ инчунин мекӯшад, ки рӯзномаи худро равона созад ва аз он дар ҳалли имконпазир истифода барад ва робитаҳои мантиқии байни иттилоотро ҷустуҷӯ кунад, ки боиси ҳалли объективӣ ва мантиқии ҳама гуна мушкилот мегардад.
Мавҷудияти ин меъёрҳо раванди тафаккури мунтазам ва беохири интиқодӣро тақозо мекунад, ки барои такмил додани қобилияти қабули қарорҳои дуруст дар оянда хеле муҳим аст.
